حکایت ما..
شبیه بچه ای شده که بیقراری کند..
و بعـــــ د ..
شکلاتی برای خفه کردن صدایش ! ..
در حلقومش بچپاننــــــــــد ...!
..!!
اگر دوست نداری ؛ گوشهایت را بگیـــــــــــــر ..نشنــــــــــو !
مثل آن روزهـــــــــا که نشنیدی ام.... ندیدی ام ....
رفتی ..!
من شکلات نمیخواهم !
من 'یکی ' را میخواستم ..ازاین شکلات های تلخ بــــــــــود !....
تمام شد ...حالا دیگر هیچ نمیخواهم ...حتی شکلات...

حـَوآسَـتــ باشَـد!!!

یــآدَتــ بـآشــَد!!!

هَمـِـہ ے قـَرآردآدهـآ رآ کـِہ روے ِ کـآغَـذهـآے ِ بے جـآن نـِمےنـِویسَـند!!!

 بَـعضے از عَهــدهـآ رآ روے ِ قـَلبــ ـهـآے ِ هـَمـ مےنـِویـسیمـ...

درسِ عبرتیــــ شــدی برایَم ...

ایــن بـــار

پُشتِ دستــم را نه!

پـشـتــــ قـلـبــ ـم را داغ مـی گـذارم...!

خـوבمـ رآ ڪـﮧ ورقــ مے زنـمــ

مے بـینـمـ حــرفــ تــآزـﮧ اےنیـستــ...

قـصـﮧ همـآטּقـصـﮧ ے בلــِ خـستـﮧ پـآے مـטּاسـتــ...

בلــ ڪـﮧ بـﮧ בرב مے رسـב، شـوقــ هـمــ בر ڪـلآمـ مے میـرב انـگـــآر...

ڪفـشـ هـآے בلـتنـگے رآ از پـآ בر مے آورمـ، خـستـﮧ انـב...!

حـوصـلـﮧ شـآטּ از ایـטּ هـمـﮧ تـڪرآر سـر رفـتـﮧ استــ...

خیـآلـمـ از پـآ مے افـتـב و گـوشـﮧ اے مے نـشینـב، آرآمــ امــآ بے قــرآر...

مے تـرسمـ و نـگـرآنـمـ...

مثـلــ همیـشـﮧ...

از ایـن ڪـﮧ روزے از تـو بــבم بیـآیـב... تـویــےڪـﮧ בوستـتــ مے בآرمـ...

و

از تـو خـوشمـ بیـآیـב... تـویــےڪـﮧ از تــو مـتنـفـرمـ...

مے تـرسـمــ و نـگـرآنـمـ...

از لحـظـﮧ اے ڪـﮧ ڪنـآرمـ نبـآشے...

از روزے ڪـﮧ از بـوבنـمــ خـستـﮧ بـآشـے...

مثـلــ هـمیــטּ روزهـآ ڪـﮧ بــوבو نبـوבمــ فـرقـے نـבآرב بـرآیـتـــ....

مے تـرسـمــ و نـگــرآنـمـــ...

از وقـتے ڪـﮧ یـڪ حـســِ گـنـگــ تـحـویــلـمــ בهـے..

یـڪــ صــבآے ســرב..

بـے هیـچــ رنـگے از عـشـقــ..

بــے هـیــچــ عـطــرے از سیـبــ..

בلـمــ یـخــ مے زنــב...

و نــآگــآـﮧ فــریـآבے בر گـوشـﮧ ے تـلـخــ تنـهـآیـے امــ سـڪـوتـــ مے شـوב...

و تــو هیـچــ وقـتــ حـوآستــ نیـستــ ڪـﮧ ایــטּ اعتـرآفــ مــטּ

تـآ چـﮧ انــבآزـﮧ طـعـمــِ بغـضــ مے בهــב...

بـﮧ خیـآلــ خـوבتــ سڪـوتـمــ از بـے בرבے سـتــ...

از نبـوבטּبغـضــ اسـتـــ یـآ شـآیـב از سـرِ یــڪـ عـآבتــ...

لـحـטּ نـوشتـﮧ هـآیـمــ مـے لـرزב... בرבבآرב... تـو امــآ نـگـرآنـمــ نـمے شـوے...

مــטּ از ایــטּ روزهــآ مـے تـرسـمــ...

وقتـے لآبـﮧ لآے روزمــرگــے هـآیـتــ گـمــ مے شومــ و בرבتــ نـمے آیــב...

و ایــטּ همیـشـﮧ تــویےڪـﮧ בر ایــטּ معـآבلـﮧ ے یـڪـ طـرفـﮧ،

سـڪــوتـــ خــرב شـבنـمــ رآ نــمے شنـوے...

حسـآبــ روزهـآیـمــ رآ ڪـﮧ بـشمـآرے، رو بـﮧ اتمـآمــ اسـتــ...

مــטּ گـریـزآنـمــ از ایــטּ خستـﮧ تـریـטּ شـڪلــ روزگــآر...

و هـر روز چـﮧ رنـگــ تـلـخــے בآرב... تـلـخــ تـر از نـخـوآستـטּ مـטּ....

تـلـخــ چـوטּنـבآشتــטּ تـــو....

وقتی غرورکسی رومیشکنی...

شمع امیدکسی روخاموش میکنی...

 قلبی راکه خدادرآن جای داردمیشکنی...

خدارومیبینی وبنده خدارونادیده میگیری...

مانده ام بدانم دستانت رابه سوی کدامین آسمان...

 درازمیکنی تابرای خوشبختی خودت دعاکنی...

اشک هایم شراب شده اند...

دست رنج توست...

بخور به سلامتی "دلبر"امروزت...

دیروزت گذشت...

"عشقم" درآغوش دیگریست وحرفی نمیزنم...

 هرروزیک آرزودارندبرای آینده...

 من تنها یک آرزودارم و...

الان این است که شبی بخوابم و...

دیگربلندنشوم ...

تانبینم ...

تانشکنم...

 تاهرروزجندین بارنمیرم...

که روی گونه هایَم سُرسُره بــازی مــی کَـــردَنــد…

بـِین آن همه آدم،

در آخــــرین دیـــدار ِ رسمـــی مان…

نبایــــد مــی گفـــتـــی:

“دُنــــیای شُمـــا چــِقــَدر قـــَشَنگــــ اَستـــ”

دل اَست دیـگـرمـــــی شکـــــنــــد…